زمان لازم برای یادگیری زبان انگلیسی. استاندارد CEFR چیست؟

زمان لازم برای یادگیری زبان انگلیسی چقدر است؟ روزی نیم ساعت یا روزی دو ساعت؟ برای یادگیری انگلیسی، یک سال زمان خوبی است یا باید چیزی حدود سه سال وقت صرف کنیم؟

همه ما افراد جوانی را دیده‌ایم که به یک یا چند زبان خارجی مسلط هستند. یا نوجوانانی که در سنین 14 یا 15 سالگی انگلیسی را مثل بلبل صحبت می‌کنند. معمولاً در مورد این نوجوانان توصیه می‌شود که حتماً یادگیری زبان دیگری به جز انگلیسی را هم شروع کنند.

همچنین من افرادی را دیده‌ام که در سن خیلی بالا شروع به یادگیری یک زبان جدید کرده‌اند. به عنوان مثال ریاضیدانی را می‌شناسم که در سن بازنشستگی شروع به یادگیری زبان روسی کرده بود تا آثار چخوف را از روی خود نسخه روسی بخواند. و موفق شد!

در مقابل افراد زیادی را دیده‌ایم که در دوره دکترا مشغول به تحصیل هستند ولی به خوبی زبان را بلد نیستند. این افراد برای گذراندن موفقیت آمیز آزمون زبانی که برای دوره دکترا نیاز است با مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کنند. یا افرادی را دیده‌ایم که چند سال است از این مؤسسه به آن مؤسسه می‌روند. کلی پول کلاس و کتاب می‌دهند و در نهایت هیچی به هیچی.

این مقاله قسمت  2  از 12 قسمت سری مقاله‌های «روش درست یادگیری زبان انگلیسی» است. لیست مقاله‌ها به ترتیب از قسمت اول تا قسمت دوازدهم در انتهای همین مقاله موجود است.

راز این کار در چیست؟

همین اول کار باید بگویم که راز کار در استعداد، شرایط، ضریب هوشی، پول، سن، میزان تحصیلات و … نیست.

شما در هر سنی، با هر میزان تحصیلاتی و با هر مقدار بودجه که دارید می‌تواند یک زبان خارجی را بیاموزید. من اگر در مورد هر زبانی مطمئن نباشم در مورد زبان انگلیسی مطمئنم که یادگیری آن اصلاً  چالش بزرگی نیست. به دو دلیل خیلی ساده:

1. یک اینکه چون ما در مدرسه انگلیسی آموخته‌ایم، ذهن ما آمادگی لازم را دارد.
2. دیگر اینکه زبان انگلیسی، گرامر خیلی ساده‌ای دارد. با زمانی حدود 50 روز می‌توان کل گرامر انگلیسی را آموخت!

بقیه موارد را هم می‌توان آهسته آهسته پیش رفت تا بعد از چند ماه، روزی برسد که بتوانید جملات خوبی بنویسید. بتوانید متن‌های انگلیسی را راحت بخوانید. بتوانید به راحتی صحبت کنید و حرف‌های دیگران را بشود به راحتی بفهمید.

فقط باید کمال‌گرایی را کنار بگذارید و از همین امروز شروع کنید. یادتان باشد در مسابقه لاک پشت و خرگوش، برنده مسابقه، لاک پشت بود نه خرگوش.

به نظر من راز یادگیری زبان انگلیسی (و هر زبانی) در چند چیز ساده نهفته است:

1. زمان عنصر مهمی است. برای یادگیری زبان، باید هر روز وقت بگذارید.
2. روش مناسب. هر فردی اگر از مسیر درست برود به مقصد می‌رسد. برای یادگیری زبان انگلیسی هم باید با روش درست پیش رفت.
3. منابع یادگیری. هر فردی با توجه به شرایط خود، نیاز به منابعی دارد که اطلاعات لازم و ضروری را شسته و رفته در اختیار وی بگذارد. پراکنده گویی و جزییات خیلی زیاد، فرد را خسته می‌کند.
4. خودآموزی. شما چه کلاس بروید و چه در خانه زبان یاد بگیرید، در هر صورت خودتان نقش اصلی را دارید. به صرف آمدن و رفتن به چندتا کلاس نمی‌شود پیشرفت کرد.
5. و از همه مهم‌تر انگیزه. هر چقدر برای یادگیری زبان انگیزه داشته باشید، همان قدر هم پیشرفت خواهید کرد.

از همین امروز شروع کنید و روزی حداقل نیم ساعت برای یادگیری زبان انگلیسی وقت بگذارید.

استاندارد CEFR چیست؟

استاندارد CEFR (اطلاعات بیشتر در wikipedia) به طور ساده به ما می‌گوید سطح مهارت‌های فردی در زبان انگلیسی چگونه تقسیم‌بندی می‌شود و زمان لازم برای یادگیری زبان انگلیسی چقدر است. در این قسمت به استانداری موسوم به CEFR  می‌پردازیم. این کلمه مخفف عبارت زیر است:

Common European Framework of Reference for Languages

در این استاندارد سطح مهارتی یک زبان‌آموز، یکی از شش سطح زیر خواهد بود:

1. A1 – مبتدی (Beginner)
2. A2 – مقدماتی (Elementary)
3. B1 – پیشامتوسط (Pre Intermediate)
4. B2 – متوسط (Intermediate)
5. C1 – پسامتوسط (Upper Intermediate)
6. C2 – پیشرفته (Advanced)

این طبقه‌بندی برای هر زبان اروپایی اعم از انگلیسی، فرانسوی، آلمانی یا هر زبان دیگری قابل توصیف است.

به این معنا که شما آزمون خاصی مثلاً آیلتس را می‌گذرانید و به شما نمره‌ای تعلق می‌گیرد. مثلاً 6.5. این نمره مطابق معیارهای مؤسسه برگزار کننده آزمون آیلتس تعیین شده است. مؤسسات دیگر برای برگزاری آزمون‌های زبان خود، هر یک سیستم نمره‌دهی خاص خود را دارند. بنابراین لازم است که نمره مثلاً 80 تافل و نمره 6.5 آیلتس قابل مقایسه باشند.

در اینصورت همین نمرات باید به یکی از سطح‌های بالا بیان شود. یعنی به طور مثال نمره 6.5 آیلتس مثلاً معادل سطح B2 در این طبقه‌بندی است. تمام آموزش‌ها و آزمون‌ها در نهایت برمبنای همین طبقه‌بندی اروپایی تهیه و تنظیم می‌شوند.

به خاطر همین است در خیلی از سایت‌ها می‌نویسند که فرد مورد نیاز آن‌ها باید سطح B2 انگلیسی را داشته باشد. در اینصورت هر فردی با داشتن مدرک آیلتس، تافل و … می‌داند که نمره او شامل این شرایط می‌شود یا نه.

هر یک از سطوح CEFR چه می‌گویند؟

هدف‌گذاری آموزشی هر یک از این سطح‌ها مانند جدول زیر است:

زمان لازم برای یادگیری زبان انگلیسی و CEFR

زمان لازم برای یادگیری زبان انگلیسی و چند زبان اروپایی جدول زمانبندی زیر ارائه شده است.

به ردیف مربوط به زبان انگلیسی (و فرانسه) توجه کنید.

برای اینکه از صفر به سطح B2 برسید، باید 600 ساعت آموزش مفید ببینید.

بنابراین جواب این سؤال که زمان لازم برای یادگیری زبان انگلیسی چقدر است، به طور ساده است است: لااقل 600 ساعت. اما لطفاً به نکات زیر هم توجه داشته باشید:

اگر شما فقط روزی 2 ساعت وقت بگذارید در این صورت با 300 روز تمرین متوالی می‌توانید این سطح را کسب کنید. 300 روز یعنی ده ماه. و اگر کمی بیشتر از این وقت بگذارید، 9 ماهه و اگر روزی 3 ساعت وقت بگذارید در 200 روز یعنی کمی بیشتر از 6 ماه به این سطح می‌رسید.

اما توجه داشته باشید که برای رسیدن به دو سطح بعدی یعنی C1 – C2 که معادل تسلط بر زبان انگلیسی به اندازه یک فرد دانشگاهی انگلیسی‌الاصل است؛ دقیقاً به اندازه کل زمانی که برای 4 سطح قبلی وقت گذاشتید، باید برای این دو سطح وقت بگذارید.

اگر باز هم روزی دو ساعت وقت بگذارید بعد از ده ماه دیگر بر زبان مسلط می‌شوید. یعنی مجموعاً با چیزی حدود 20 ماه باید بتوانید هر دو دوره زبان آموزی را طی کنید.

زمانی که برای یادگیری زبان می‌گذارید، به ساعت است نه به ماه و سال!

 

زمان لازم برای یادگیری زبان انگلیسی یعنی چه؟ یک نکته خیلی خیلی مهم:

وقتی غربی‌ها از یادگیری زبان صحبت می‌کنند، از اینکه باید «چند ساعت» برای یادگیری هر سطح وقت بگذاریم صحبت به میان می‌آورند. تا حالا کسی نگفته 9 ماه یا 6 ماه. همه از 600 ساعت آموزش مفید صحبت می‌کنند.

اما در تبلیغات آموزش زبان در ایران از «چند ماه» صحبت شده است. در واقع افرادی که این تبلیغات را تنظیم کرده‌اند خواسته‌اند این تعداد ساعت را به شکل ملموس‌تری برای زبان‌آموز بیان کنند. دقت داشته باشید که اگر هر روز وقتی برای یادگیری زبان نگذارید و در این کار مدامت نداشته باشید، با 9 ماه که سهل است با 90 ماه هم زبان یاد نمی‌گیرید.

اگر شما 5 روز در هفته و روزی 5 ساعت برای یادگیری زبان وقت بگذارید، در این صورت هفته‌ای 25 ساعت و به عبارتی ماهی 100 ساعت برای یادگیری زبان وقت گذاشته‌اید. یعنی اینکه 600 ساعت آموزش را شش ماهه تمام کرده‌اید.

حال اگر روزی یک ساعت وقت بگذارید. در مدت زمانی طولانی‌تر به این مقصد می‌رسید.

هدف من از این محاسبه این است که به صرف اینکه 9 ماه زمان بگذرد، چیزی عاید ما نمی‌شود. مگر اینکه هر روز و دقیقاً هر روز برای یادگیری زبان وقت بگذاریم.

بهترین کار این است که اگر روزی نیم ساعت یادگیری برای ما مقدور است، برای روزی سه ساعت برنامه‌ریزی نکنیم. همان نیم ساعت را مد نظر داشته باشیم.

اینکه هر روز برای یادگیری زبان انگلیسی چقدر وقت بگذاریم، در درجه دوم اهمیت است. مهم‌تر این است که هر روز برای یادگیری زبان انگلیسی حداقل نیم ساعت وقت بگذاریم. و آن را اجرا کنیم.

برنامه‌ریزی روزی نیم ساعت که پیاده شود، خیلی بهتر است از برنامه‌ریزی روزی 3 ساعت که هیچ‌گاه پیاده نشود.

پس:

1. اینکه چند روز در هفته وقت می‌گذارید. و اینکه هر روز چند ساعت صرف یادگیری می‌کنید، دست شماست.
2. باید هر روز، برای یادگیری زبان وقت بگذارید. برنامه خود را واقع گرایانه بریزید، مثلاً روزی نیم ساعت یا روزی دو ساعت. ولی همان را هر روز اجرا کنید. نگذارید هیچ روزی بدون یادگیری بگذرد.
3. در طی این مدت زمان 9 ماه تا یکسال از منابعی استفاده کنید که برای این نوع آموزش تهیه شده‌اند.
4. روش شما در یادگیری گرامر و مهارت‌های چهارگانه، باید فعال باشد. یعنی روخوانی خشک و خالی نباشد. از نقش تماشاچی تئاتر بیرون بیایید و خود مانند یک بازیگر روی صحنه بروید. به صرف روخوانی کردن و لغت حفظ کردن چیزی عایدتان نمی‌شود.

روش برنامه‌ریزی درست برای یادگیری یک زبان خارجه  

همان‌طور که همه‌ی ما بارها داستان مسابقه خرگوش و لاک‌پشت را شنیده‌ایم، باید بگویم که در زندگی واقعی هم همیشه لاک‌پشت‌ها برنده هستند.

رهرو آن نیست که گهی تند و گهی خسته رود / رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود

برای یک برنامه‌ریزی درست، بهتر است موارد زیر را مد نظر داشته باشیم:

1. دید دقیقی از تعیین سطح خود داشته باشیم.

وقتی دید درستی از سطح خود داریم، رفتار ما هم تغییر می‌کند.

تعیین سطح این را به ما می‌گوید که چه چیزی بلد هستیم و چه چیزی بلد نیستم. به جای تکرار مکررات، روی همان نکاتی که بلد نیستیم تمرکز می‌کنیم. و همچنین منابع آموزشی خود را بر مبنای سطح واقعی و نقاط ضعف خود انتخاب می‌کنیم.

اصطلاح بلدم بلدم در بین بعضی زبان‌آموزها خیلی رواج دارد: «این‌ها آسان است، این را بلدم و …» در صورتی که همین زبان‌آموز ممکن است نتواند یک جمله درست را بیان کند یا یک خط نوشته بدون غلط بر روی کاغذ بیاورد.  

این مسأله خیلی ساده به خاطر رخ می‌دهد که فرد در کلاس‌های ترمیک شرکت کرده است. ترم به ترم در کلاس بالاتر نشسته است بدون اینکه آزمون خوبی از وی به عمل آمده باشد.

از این آزمون تعیین سطح استفاده نمایید:

2. برای یادگیری هر روز وقت بگذارید.

نکته‌ی مهم دیگری که باید در برنامه‌ریزی یادگیری یک زبان خارجه مد نظر داشته باشید همین است که اگر روزی یک ساعت زبان کار کنید، خیلی بهتر به نتیجه می‌رسید تا اینکه یک روز 5 ساعت کار کنید و 5 روز هیچ کاری انجام ندهید.

با توجه به وقتی که می‌توانید در طول روز برای یادگیری خالی کنید برنامه‌ریزی کنید. آرمان‌گرایانه فکر نکنید. اگر روزی نیم ساعت وقت خالی دارید، همان نیم ساعت را مد نظر بگیرید. ولی هر روز همان نیم ساعت را کار کنید. مداومت در کار مهم‌ترین عامل موفقیت است.

بعد از شش ماه، روزی نیم ساعت یعنی 90 ساعت وقت گذاشته‌اید. آیا در شش ماه گذشته یا اصلاً در یک سال گذشته 90 ساعت برای یادگیری زبان وقت گذاشته‌اید؟

3. زبان حفظ کردن نیست.

همیشه در حال پیشروی باشید. زبان حفظ کردن نیست. هی برنگردید به عقب و تکرار درس‌های قبلی، چون همه چیز را مو به مو حفظ نیستید! قرار نیست چیزی را حفظ کنید. یادبگیرید و عبور کنید.

یادگیری عمیق با گذر زمان شکل می‌گیردو به شرطی که دانسته‌های قبلی در کتاب‌ها، متن‌ها و فیلم‌های جدید مرتب تکرار شوند.

مثلاً گرامر کار می‌کنید. وقتی تعریف زمان حال کامل استمراری را یادگرفتید. انتظار نداشته باشید که فردا آن را مو به مو از حفظ باشید. بلکه پیش بروید. بگذارید تکرار این مفهوم در جملات مختلف انگلیسی باعث شود که آن را دقیق و عمیق یادبگیرید.

یا اگر مکالمه انگلیسی کار می‌کنید، نیاز نیست مکالمه‌ها را حفظ کنید. بلکه آن‌ها را بخوانید، به فایل صوتی گوش کنید. شما هم با توجه به فایل صوتی تکرار کنید و پیش بروید. همین که الگوها را یادبگیرید کافی است. در عوض بگذارید با تکرارِ شنیدن آن مکالمه‌ها، در فیلم‌ها و پادکست‌های متفاوت، همه چیز در ذهن شما نهادینه شود.

برای همین است که آموزش مکالمه انگلیسی یا فرانسه نباید توأم با جملات فارسی باشد. همچنین برای همین است که توصیه می‌کنم نباید فیلم زبان اصلی را با زیرنویس ببینید.

4. تصورات ایده‌الیستی و کمال‌گرایانه را کنار بگذارید.

بعضی‌ها تا به یک جمله یا کلمه که معنی آن را بلد نیستند برخورد می‌کنند، تمرکز و انرژی خود را از دست می‌دهند. دلیلش خیلی ساده است. آن‌ها کمال‌گرایانه فکر می‌کنند.

هیچ کس از روز اول همه چیز را بلد نیست. دلیل نمی‌شود تا به یک لغت نانشناس می‌رسید تمام برنامه‌ی روزانه خود را به هم بریزید.

افراد کمال‌گرا اگر نتوانند در یک کار کامل‌ترین باشند، ترجیح می‌دهند آن کار را انجام ندهند.

بنابراین اگر برنامه‌ریزی روزانه دارید، این هم مد نظر داشته باشید که با برخوردن به لغات و اصطلاحات ناشناس قرار نیست وا بدهید و کنار بنشید. روند یادگیری همین مواجه با ناشناخته‌هاست.

اگر تلفظ شما خوب نیست، اگر یک عالمه لغت هست که بلد نیستید و اگر هر چه که هست، به مرور خوب می‌شود.

ما بهترین چیز نداریم. بلکه چیزی داریم که مدام در حال بهتر شدن است.

5. خود فریبی را کنار بگذارید

در مقابل کمال‌گرا گروه دیگری هستند که خود را فریب می‌دهند. دوستی داشتم که به من می‌گفت برنامه‌ریزی کرده‌ام روزی یک لغت یادبگیرم. روزی یک لغت شما را به کجا می‌رساند؟

روزی یک لغت و روزی یک اصطلاح یادگرفتن که ربطی به یادگیری زبان ندارد. تازه مگر با این روش در یک سال چقدر لغت جدید یا اصطلاح جدید آموخته‌اید؟

برنامه‌ریزی منطقی داشته باشید و برای یک یادگیری واقعی برنامه‌ریزی کنید.

---

ما در سایت آموزشی Pangan7، فقط برای ارسال کدهای تخفیف و اطلاع‌رسانی در مورد محصولات جدید برای اعضای خود ای‌میل می‌فرستیم.

اولین کد تخفیف خود را در 24 ساعت اول بعد از ثبت‌نام در فرم زیر دریافت کنید:

---

روش درست یادگیری زبان انگلیسی

• قسمت اول: مهم‌ترین دلایل اینکه چرا زبان انگلیسی یاد نمی‌گیریم.
• قسمت دوم: زمان لازم برای یادگیری زبان انگلیسی. استاندارد CEFR چیست؟
• قسمت سوم: مراحل سه‌گانه یادگیری زبان انگلیسی
• قسمت چهارم: بهترین روش یادگیری گرامر چیست؟
• قسمت پنجم: یادگیری لغت در انگلیسی
• قسمت ششم: روش درست استفاده از دیکشنری
• قسمت هفتم: تقویت مهارت Reading
• قسمت هشتم: تقویت مهارت Listening
• قسمت نهم: تقویت مهارت Speaking
• قسمت دهم: بهترین لهجه برای یادگیری انگلیسی
• قسمت یازدهم: تقویت مهارت Writing
• قسمت دوازدهم: داستان یادگیری من: چگونه زبان فرانسه و انگلیسی را به طور خودآموز یادگرفتم.