مقایسه حال ساده و حال استمراری

بازدید: 12 بازدید
زمان مطالعه: 5 دقیقه

اینکه چه جمله‌ای از فارسی را به حال ساده ترجمه کنیم و چه جمله‌ای را به حال استمراری، معمولاً زبان آموزان را دچار اشتباه می‌کند. به همین خاطر در این درس به مقایسه کاربردهای زمان حال ساده و زمان حال استمراری می‌پردازیم. ابتدا به جملات زیر در فارسی توجه کنید.

  • من هر روز به مدرسه می‌روم.
  • من الان دارم به مدرسه می‌روم.
  • فردا ساعت ۷ که بیایی، من دارم به مدرسه می‌روم.
  • هفته بعد ساعت ۶ بعد از ظهر به مدرسه می‌روم.
  • من بالاخره روزی به مدرسه می‌روم.

اگر توجه کنید فعل همهٔ جملات «می‌روم» است ولی هر کدام زمان متفاوتی دارد. آیا می‌توانید بگوئید زمان هر جمله چیست؟

شاید شما هم فکر کنید «می» نشانه استمراری بودن فعل است. یکی از اشتباهات ما در تشخیص زمان یک جمله اتکا به این تعریف غلط از زمان حال استمراری است. زمانی ما به یک فعل استمراری می‌گوئیم که نشان دهندهٔ عملی باشد که همین الان در حال انجام آن هستیم. پس با این تعریف جملهٔ دوم حال استمراری است. و باید اینگونه ترجمه شود:

I am going to school (now).

مقایسه حال ساده و حال استمراری

همانگونه که قبلاً هم گفته شد مفهوم «الان» و یا «همین الان» در ساختار حال استمراری مستتر است و در ترجمه فارسی آورده می‌شود ولی لزوماً کلمهٔ now یا right now در جمله وجود ندارد. هر گاه بخواهیم روی زمان انجام کار تأکید کنیم آن‌گاه از این دو کلمه به فراخور موضوع و محل بحث، استفاده می‌کنیم.

اگر از عملی صحبت کنیم که مثل یک عادت، یا یک حقیقت یا یک عمل تکراری برای مدتی نسبتاً طولانی انجام شود آن‌گاه آن فعل در زمان حال ساده بیان می‌شود. مثل عمل مدرسه رفتن که برای مدت لااقل ۹ ماه (از اول ابتدایی تا دریافت مدرک پایان تحصیلات متوسطه ۱۲ سال) تکرار می‌شود. بنابراین عمل مدرسه رفتن یک عمل تکراری است که به طور منظم در ساعتهای خاصی از روزهای مشخصی تکرار می‌شود. بنابراین جملهٔ اول اینگونه ترجمه می‌شود.

I go to school every day.

جملات بعدی بیان عملی در زمان آینده هستند که بعداً به آن خواهیم پرداخت.

نکته در مورد فعل do

به دو سؤال زیر توجه کنید:

  • چه کار می‌کنی؟ (به این معنا که شغل تو چیست )
  • چه کار می‌کنی؟ (یعنی همین الان چه کار می‌کنی؟)

این دو پرسش ظاهری کاملاً ولی معنایی متفاوت دارند.

پاسخ‌های ممکن برای سؤال اول:

  • من (هر روز) به مدرسه می‌روم (یعنی بچه مدرسه‌ای هستم، شغل من تحصیل است).
  • من معلم هستم.
  • من دورهٔ باریستا می‌بینم.
  • من شب‌ها به همراه دوستان به باشگاه می‌روم.
  • در حال نوشتن کتابی در مورد موجودات فضایی هستم.
  • پاسخ‌های ممکن برای سؤال دوم:
  • من دارم به مدرسه می‌روم.
  • دارم می‌روم که چندتا نان بخرم.
  • دارم می‌روم که یک روزنامه بخرم.
  • من دارم به دندانپزشکی می‌روم.

این دو جمله را چگونه به انگلیسی بیان کنیم؟

اگر بخواهیم شغل کسی را از او بپرسیم می‌گوییم از پرسش زیر:

What do you do?

و اگر بخواهیم از کسی بپرسیم الان در حال انجام چه کاری است از پرسش زیر استفاده می‌کنیم:

What are you doing?

Q1: what do you do?

I am a math professor at university.

I am football player.

Q2 : what are you doing?

I am watching TV.

I’m reading a newspaper.

شبیه این حالت در زبان انگلیسی زیاد است:

It is raining at Rasht.

It rains so much at Rasht.

جملهٔ اول با ساختار حال استمراری بیان شده است و بیان کننده وضعیت الان است. و جملهٔ دوم به ساختار حال ساده بیان شده است که بیان کنندهٔ یک حقیقت در مورد وضعیت آب و هوایی رشت است.

گاهی برای بیان آینده از حال ساده و حال استمراری استفاده می‌شود که آن را در مبحث آینده ساده شرح خواهیم داد.

در همین زمینه