از صفر تا بینهایت | تقدیم به همۀ عاشقان یادگیری
یادآوری
در این درس به مقایسه زمان‌های حال کامل و حال کامل استمراری می‌پردازیم.
استفاده از این دو زمان گاهی با هم اشتباه گرفته می‌شوند که در این مقاله به شما کمک می‌کنیم تا تفاوت این را بیاموزید و در جملات خود به درستی از هر کدام استفاده کنید.
زمان حال کامل
برای بیان عملی استفاده می‌شود که در گذشته اتفاق افتاده، الان رخ نمی‌دهد ولی اثر آن در زمان حال باقی است.
زمان حال کامل استمراری
برای بیان عملی استفاده می‌شود که از گذشته شروع شده است و در زمان حال همچنان ادامه دارد. در این عمل نقطه شروع و یا مدت زمان انجام کار برای ما مهم است.
تفاوت
تفاوت اصلی و مهم این دو زمان در این است که در زمان حال کامل فعل مورد بحث دیگر در حال انجام نیست ولی در زمان حال کامل استمراری فعل مورد بحث همچنان در حال انجام است. در زمان حال کامل، اثر و اهمیتی که فعل از گذشته تا زمان حال برجای گذاشته برای ما مهم است ولی در زمان حال کامل استمراری مداومت آن از زمان گذشته تاکنون مهم است.
مثال‌ها
با هم چند مثال را در این خصوص مرور می‌کنیم.
I have been working for this firm for 3 years.
I have worked at this firm for 3 years.
جملهٔ اول: سه سال است که برای این شرکت کار می‌کنم.
در این جمله کاری از گذشته شروع شده، در حال حاضر ادامه دارد و شخص گوینده تاکید بر مدت زمانی دارد که این کار را انجام داده است.
جملهٔ دوم: سه سال برای این شرکت کار کرده‌ام.
در این جمله با کاری مواجه هستیم که در گذشته شروع شده، در همان زمان هم پایان یافته ولی اکنون شخص گوینده از اثر آن بر زمان حال سخن می‌گوید مثلا سابقه کاری‌ای که در رزومه خود دارد. یا می‌خواهد بگوید چه تجربیاتی دارد.
I have been doing this research for 12 years.
I have done this research for 12 years.
جملهٔ اول: ۱۲ سال است که دارم این پژوهش را انجام می‌دهم.
در این جمله مدت زمان انجام پژوهش مهم است و این که این کار هنوز تمام نشده است.
جملهٔ دوم: ۱۲ سال این پژوهش را انجام داده‌ام.
در این جمله از پژوهشی که صحبت می‌شود که تمام شده است ولی اثر آن (نتایج پژوهش) برای گوینده مهم است.
I haven’t been eating since last night.
I haven’t eaten since last night.
ترجمه هر دو جمله: از دیشب تا حالا هیچی نخوردم.
فرق این دو جمله چیست؟
جملهٔ اول یعنی اینکه من از دیشب هیچ غذایی نخورده‌ام و این عمل گرسنگی و غذا نخوردن هنوز هم ادامه دارد و معلوم نیست تا چند ساعت دیگر هم مجبور باشم گرسنه سر کنم.
جملهٔ دوم یعنی اینکه الان که سر میز ناهار یا شام هستم می‌خواهم از اثر غذا نخوردن از دیشب تا الان که همانا گرسنگی است صحبت کنم.
